علی کدخداشهریاری مدیر عامل شرکت دوده صنعتی پارس از پذیرفته شدن این شرکت در زمره شرکتهای دانش بنیان خبر داد.
به گزارش روابط عمومی شرکت دوده صنعتی پارس به مناسبت 13 دیماه 1402 مصادف با اولین سال روز راه‌اندازی راکتور جدید دوده هارد، مصاحبه‌ای با علی کدخداشهریاری مدیرعامل این شرکت صورت پذیرفت، مشروح این مصاحبه به شرح ذیل است:
بسم الله الرحمن الرحیم
با تبریک میلاد صدّیقه‌ی طاهره سلام الله علیها و روز زن و روز مادر همچنین سالگرد راه اندازی پروژه فاز سوم کارخانه دوده صنعتی پارس با عنوان پروژه جایگزینی راکتورهای هارد در خدمت مدیر عامل محترم این شرکت “مهندس علی کدخدا شهریاری” هستیم تا از وضعیت این روزهای دوده صنعتی پارس و جزییات پروژه و همینطور تاثیرات آن پس از گذشت یک سال جویا شویم.
* لطفا جهت آشنایی خوانندگان، مختصری از تاریخچه شرکت، وضعیت فعلی و تولیدات آن بفرمایید.
شرکت دوده صنعتی پارس در سال 1363 ثبت شده و تولید دوده را از سال 1373 در ساوه، شهر صنعتی کاوه با ظرفیت 15 هزار تن در سال آغاز کرده است. با بهره‌برداری از فاز دوم کارخانه در سال 1385، ظرفیت نامی به 30 هزار تن در سال رسید. در سال 1399، فاز سوم توسعه، با دانش فنّیِ ایرانی جهت جایگزینی راکتورهای تولید دوده هارد آغاز و در دیماه 1401 به بهره‌برداری رسید. اکنون با 190 نفر در کارخانه و دفتر مرکزی، انواع دوده‌های صنعتی N-220, N-234, N-550, N-660,N-347, N-330, N-326, N-339, N-375 با استانداردهای بین المللی در کارخانه دوده صنعتی پارس تولید می‌شود.
* مقدمات شروع پروژه از چه زمانی آغاز شد و کل پروژه چه مقدار به طول انجامید؟
طراحی پایه فاز 3 آبان 1399 شروع شد. فرآیند تامین تجهیزات اصلی و زمان بر پروژه با مدارک مهندسی طراحی پایه، آغاز گردید. پیمانکار اجرایی اواخر زمستان 1400 فعالیت خود را در کارخانه دوده صنعتی پارس شروع کرد. طراحی پایه و تفصیلی و برنامه‌ریزی فعالیتها به گونه‌ای انجام شد تا توقف خطوط تولید موجود حداقل باشد. اولین تزریق روغن به راکتور جدید قبل از ظهر سالروز شهادت سردار سلیمانی (سه‌شنبه مورخ 1401/10/13) انجام و فرآیند راه‌اندازی و تولید دوده تداوم پیدا کرد. بدین ترتیب فعالیتهای اجرایی در محوطه کارخانه دوده صنعتی پارس تا راه‌اندازی در مدت کمتر از یکسال انجام شد.
این تجربه موفق در سایه لطف خدا، حاصل هماهنگی قطعات مختلف جورچین (پازل) پروژه شامل مدیریت، طراحی مهندسی، تامین مالی، قراردادی، تامین تجهیزات، اجرا و در نهایت راه‌اندازی است. یکی از چالش‌های مهم فاز 3، تامین منابع مالی آن همزمان با تقسیم سود 90 درصدی مصوب مجمع عمومی بود. چنانچه بخشی از سود شرکت برای نوسازی و توسعه پیش بینی شود، متناسب با همان منابع و با کمک از دیگر امکانات مالی، فرآیند نوسازی و توسعه مسیر خود را طی خواهد کرد.
* به جز تامین نقدینگی که فرمودید چالش های اصلی روند پروژه چه بود و چگونه بر آنها فائق آمدید؟
به لطف خدا، طراحی پایه و تفصیلی مهندسان و متخصصان ایرانی در پروژه جایگزینی راکتورهای هارد کارخانه دوده صنعتی پارس (فاز 3 توسعه) سال گذشته پس از عبور از مسیر ناهموار تامین نقدینگی، تامین تجهیزات، ساخت، نصب، قوانین، دستورالعمل‌ها، تحریم، جنگ روسیه با اکراین و … در نهایت با راه‌اندازی جهادی توسط گروهی دیگر از متخصصان ایرانی در صنعت دوده، به بار نشست (الحمدلله).
در این مسیر علاوه بر عزیزانی که بصورت مستقیم در خط مقدم و پشتیبانی درگیر حل مسائل مختلف بودند، حمایت و همدلی مدیر عامل و اعضای محترم هیئت مدیره شرکتهای شستا، تاپیکو، سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی و دوده صنعتی پارس در نتایج حاصله شایان توجه است و از همه عزیزان صمیمانه سپاسگزارم.
* قطعا امروز برای خانواده دوده صنعتی پارس روز بزرگی است، دقیقاً در سال گذشته در این روز چه اتفاقی افتاد؟
پارسال در فرآیند راه‌اندازی فاز3، در روز 13 دی اولین تزریق روغن به خط جدید انجام و نتایج موفقیت آمیز علاوه بر موجبات شادی همکاران، انرژی زیادی را برای ادامه راه به همه ما هدیه داد. تقارن این روز با سالروز شهادت سردار قاسم سلیمانی را به فال نیک می‌گیریم و از این شهید می‌خواهیم برای ما دعا کند سربازی در جبهه اقتصادی باشیم.
از عوامل موثر بخصوص در ماه های پایانی فاز 3، کار جهادی همکاران در قسمتهای مختلف بود و بی تردید بدون این کار جهادی خاطره خوش اولین تزریق روغن به راکتور جدید در 13 دی 1402 محقق نمی شد.
* چه چیزی باعث این میزان از اهمیت برای این خط جدید و جایگزینی راکتور جدید با راکتورهای قدیمی است؟
راه‌اندازی فاز 3 موجب بهبود کیفیت و افزایش تنوع و مقدار محصول در خط تولید دوده هارد شده است. با توجه به فرسودگی خطوط تولید در کارخانه تنها راه ادامه حیات شرکت و حفظ سهم بازار دوده صنعتی و همچنین حفظ و ارتقای کارکنان شریف آن، به ثمر نشستن این پروژه و راه اندازی آن بود. با توجه به شرایط سایر بخش ها و خطوط تولید کارخانه، ادامه روند توسعه کارخانه جهت حفظ شرایط پایدار تولید، ضروری است.
حرکت در عرصه‌ی تولید و رونق اقتصادی و اوج گرفتن ثروت ملّی و رفاه عمومی در کشور، مثل همه‌ی عرصه‌های دیگر احتیاج دارد به پیشروانی، فرماندهانی، صفوف مقدّمی که این پیشروان و فرماندهان و صفوف مقدّم، تولیدکنندگان هستند. بر این اساس همه کارکنان شرکت دوده صنعتی پارس از اینکه در حیطه تولید فعالیت می کنند، به خود می‌بالند.
* زمان انجام این پروژه مصادف با یکی از سخت ترین شرایط تحریمی کشور انجام شد، چالش های شما برای عبور از این شرایط چه بود؟
در تامین بخشی از تجهیزات فاز 3 با مسائل ناشی از تحریم دست به گریبان بودیم. الحمدلله از آن مسائل عبور کردیم و تجهیزات وارد کارخانه شد. قطعاً کسی از وجود تحریم ها لذت نمی برد ولی این تحریم ها بخشی از جنگ اقتصادی ماست، حالاحالاها هم خواهد بود. کار اساسی مصون‌سازی اقتصاد کشور از آسیب دیدن از تحریم است؛ عبور از تحریم یک تاکتیک است، که استفاده می کنیم. مصون‌سازی کشور در مقابل تحریم، یک راهبرد است و باید این کار را کرد، باید کاری کرد که در مقابل تحریم آسیب‌پذیر نباشیم. ایجاد تنوع تولیدات و انتقال و توسعه دانش فنی محصولات نوین از راهکارهای موثر و کارآمد عرصه تولید در خنثی سازی تحریم هاست.
* همانطور که قطعا شما بهتر واقفید یکی از سخت ترین قسمت های هر پروژه در ساختارهای دولتی و نیمه دولتی عبور از سد مجوز ها و تاییدیه هاست. آیا وجود این سد مانعی برای شما ایجاد نکرد؟
یکی از مسائل مهم در فاز 3 تصمیم‌گیری‌های متعدد در روند کار در شرایط موجود بود. خوشبختانه رویه مدیران و تصمیم گیران سابق و فعلی در هلدینگ سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی، شرکت تاپیکو و مجموعه شستا بر ایجاد توسعه و افزایش بهره‌وری و سودآوری جهت مالکان اصلی شرکت یعنی بازنشستگان و بیمه شدگان تأمین اجتماعی می‌باشد و نهایت همکاری و همدلی را در این زمینه فرآهم آوردند. قطعاً با تسهیل برخی قوانین می‌توان به سرعت‌بخشی به جریان پروژه‌های مشابه کمک شایانی نمود.
الحمدلله کلیه بخش‌های پروژه شامل خدمات مهندسی، تأمین تجهیزات و اجرای پروژه با رعایت تشریفات قانونی انجام شد و راه کارهایی برای اتخاذ بهترین تصمیمات در شرایط موجود اتخاذ شد.
* تعدادی از مدیران در مجموعه‌های مشابه شما تمایلی به انجام پروژه توسعه‌ای ندارند. چطور در حالی که بدون هیچ چالش عمده‌ای برای خود می‌توانستید به فعالیت تولید ادامه دهید، به فکر ایجاد توسعه در شرکت افتادید؟
از نظر برخی «بی‌خطرترین کار، تصمیم نگرفتن است»، یکی از خطرناک‌ترین فکرها همین فکر است که آدم بگوید: چون من اگر تصمیم بگیرم فلان دستگاه نظارتی این جوری می‌گوید، فلان مانع‌تراش این جوری می‌گوید، پس راحت‌تر این است که تصمیم نگیرم؛ باید تصمیم گرفت و اقدام کرد، باقیمانده موانع را بایستی برطرف کرد. چه بسیار مجموعه‌هایی در کشور که با وجود زیان‌ده بودن همچنان برای فرار از گرفتن تصمیمات سخت با وجود پتانسیل‌های بالقوه فراوان، اقدام موثری برای برون رفت از شرایط نمی‌کنند.
* استفاده از ظرفیت های داخلی چه جایگاهی در این پروژه داشت؟
در فاز 3 از ظرفیت‌های متعدد داخلی حداکثر استفاده شد. چه در خدمات مهندسی چه در تامین مواد و ساخت تجهیزات. در داخل، ظرفیتها خیلی بالا است، از تولید علم، فناوری، طراحی و مهندسی تا ساخت تجهیزات و…
مهمترین قسمت کار که هسته مهندسی پروژه بود با استفاده از توان متخصصین علمی و فنی موجود در ایران انجام شد.
مهندسی پایه و تفصیلی خط تولید دوده صنعتی برای اولین بار توسط متخصصان داخلی و قطعاً با برداشت از دانش روز دنیا انجام شد.
علاوه بر مهندسی، برخی از تجهیزات برای اولین بار در کشور ساخته شد. هر چند تا ساخت تمامی تجهیزات این صنعت در کشور فاصله داریم ولی نخبگان می‌توانند روی اینها کار کنند و آنها را حل کنند. دوده صنعتی پارس از فعالیتهای علمی و عملی که در راستای کسب و کار دوده باشد، استقبال و در حد توان خود حمایت می‌کند.
* مهمترین دستاورد اجرای پروژه فاز 3 برای شرکت دوده صنعتی پارس چه بود؟
فاز 3 با دانش فنی متخصصان ایرانی و تجارب موجود، ایجاد شد و بر این اساس شرکت دوده صنعتی پارس برای ورود به جمع شرکتهای دانش بنیان اقدام کرد.
موجب افتخار است که اعلام کنم شرکت دوده صنعتی پارس الان دانش بنیان است.
تجربه نشان داده که شرکتهای مطرح و صاحب نام خارجی به راحتی و به طور مستقیم حاضر به انتقال فناوری‌های پایه و اساسی به کشور نیستند، بخصوص در زمینه‌های اساسی نفت، خودرو، پتروشیمی. در این مسائل، دستگاه‌های داخلی باید به جد کشور را و دستگاه‌های اجرایی را بی‌نیاز کنند. توجه کنیم که استفاده از دانش فنی شرکتهای خارجی و انتقال دانش فنی، منافعی را برای کشور در بر دارد و باید از آن بهره برد اما باید انتقال آن دانش به گونه‌ای انجام شود که امکان جذب آن را داشته باشیم و برای حفظ و ارتقای دانش فنی زحمت بکشیم. اگر ما بایستیم بی‌تردید دانش خریداری شده، قدیمی می شود. لذا نیاز به مدیریت و برنامه ریزی اهل فن و هزینه کردن برای حفظ و ارتقای دانش فنی واقعی، اجرایی و ملموس داریم. نه اینکه توسعه دانش فقط محلی برای خرج کردن بودجه اختصاص داده شده باشد. در مواردی هم که امکان خرید دانش فنی نیست، باید برای ایجاد آن برنامه ریزی کنیم، بدیهی است که زمان و انرژی نیاز دارد، باید بلوغ این کار را پیدا کنیم. ما در دوده صنعتی پارس، قدم کوچکی در این راه حرکت کرده‌ایم و راه طولانی را در پیش داریم.
خوشبختانه در کشور موفقیتها مثل آنچه در شرکت دوده صنعتی محقق شده، متعدد است. شایسته است رسانه‌ها با انعکاس این موفقیتها باعث ایجاد انگیزه و تحرک در مدیران و تصمیم گیران صنایع مختلف شوند.
لینک کوتاه خبر: